Οι σημερινοί αυτοπροσδιοριζόμενοι και ετεροπροσδιοριζόμενοι αθεϊστές, στις ΗΠΑ, γράφουν βιβλία με εμπορικούς πάντα τίτλους και προκλητικό περιεχόμενο για να τηρούν τους κανόνες της κερδοσκοπικής, κυνικής αγοράς, ώστε να προωθούνται γρήγορα ως «ευπώλητα» και ειδικά στο μεγάλο αναγνωστικό κοινό της Αμερικής, όπου μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 όλα πλέον είναι αλλιώς. Και μπορεί οι δημόσιες τοποθετήσεις των αθεϊστών να προβάλλονται περισσότερο και να δημιουργούν θόρυβο – πάντα στα πλαίσια της κερδοσκοπικής διαφήμισης – αλλά υπάρχει ένας ικανός αριθμός διανοουμένων που αρθρώνει ψύχραιμο και σοβαρό λόγο και δεν παραγνωρίζει, ούτε υπονομεύει, ούτε υποβαθμίζει το ρόλο του Θεού και των θρησκειών στον κόσμο, άσχετα με τα δικά τους προσωπικά πιστεύω.
Η Αμερική παραμένει θρησκευόμενη, αφού σε δημοσκοπήσεις το ποσοστό των Αμερικανών, που πιστεύει ότι ο άνθρωπος πλάστηκε «κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση» Θεού, εγγίζει το 90%.
Η βιβλική περιγραφή της δημιουργίας του κόσμου έβαλε τις ηθικές βάσεις και στερέωσε για πάντα τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκε ο λεγόμενος δυτικός πολιτισμός. Έχει, λοιπόν, τους λόγους της και η πλειοψηφία των Αμερικανών να προσβλέπει στην αποδεδειγμένη αξία της θρησκείας και να σέβεται την αξιοπρέπεια των πιστών που αγωνιούν και αγωνίζονται να κατανοήσουν το μυστήριο της ζωής. Έχω, όμως, τη γνώμη φίλε πως την τελευταία δεκαετία τον μεγαλύτερο θόρυβο προκάλεσε ο Βρετανός ηθολόγος, εξελικτικός βιολόγος και συγγραφέας βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης (γεν. 26 Μαρτίου 1941) ο Κλίντον Ρίτσαρντ Ντόκινς (Clinton Richard Dawkins), που έγινε διεθνώς γνωστός το 1976 με το βιβλίο του «Το εγωιστικό γονίδιο»,το οποίο μαζικοποίησε την γονιδιο-κεντρική άποψη για την εξέλιξη και εισήγαγε τον όρο μιμίδιο (meme).
Το 2006 με το βιβλίο του «Η περί θεού αυταπάτη» (The God Delusion) είχε σηκώσει πολύ κουρνιαχτό, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει ένας υπερφυσικός δημιουργός και ότι η θρησκευτική πίστη μπορεί να χαρακτηριστεί ως ψευδαίσθηση, ως μία ψευδής εμμονή και πεποίθηση. Με το βιβλίο αυτό παρότρυνε τον κόσμο να σταματήσει επιτέλους να πιστεύει στα παραμύθια που γράφτηκαν από ανθρώπους πριν από χιλιάδες χρόνια για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι κοινωνικοί σκοποί, και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, κοιτάζοντας την αλήθεια κατάματα. Κι ενώ ο κουρνιαχτός αυτός, όπως πάντα συμβαίνει, κατακάθισε κάποτε, οπότε και αποκαλύφθηκε η γύμνια των «επιχειρημάτων» του, ο στόχος του τελικά επιτεύχθηκε, αφού μέχρι τον Νοέμβριο του 2007, η αγγλική έκδοση πώλησε περισσότερα από ενάμισι εκατομμύριο αντίτυπα και μεταφράστηκε σε τριανταμία γλώσσες. Επιμένει πως οι παντελώς αυθαίρετοι ισχυρισμοί του είναι αυταπόδεικτοι και θεωρεί – άκουσον άκουσον – απαράδεκτο τόσους αιώνες το βάρος των αποδείξεων να βαραίνει αυτούς που αμφισβητούν!
Μάλιστα, για να μη γίνει κάποια παρανόηση σε ό,τι αφορά τις δικές του αμφισβητήσεις, διευκρινίζει και εξηγεί πως οι αντιρρήσεις του δεν αφορούν το Θεό του Αϊνστάιν – το δέος, δηλαδή, απέναντι στα μυστήρια του φυσικού κόσμου – αλλά την ύπαρξη του Θεού όπως την αντιλαμβάνονται οι πιστοί των μεγαλύτερων θρησκειών, ως ενός ανώτερου όντος που δημιούργησε τα πάντα, που καθοδηγεί τα πάντα και μπορεί μάλιστα να ανασταίνει νεκρούς. Αυτοί, λοιπόν, είναι οι αθεϊστές επιστήμονες του καιρού μας!
Ηλίας Κ. Μάρκου
iliaskmarkou@yahoo.gr
