Απανωτές οι ανησυχίες και δύσκολα καταπραΰνονται
όταν μέσα σου στάζουν αγανάκτηση και πόνο…
Δεν χαλιναγωγούνται τ΄ατίθασα και πικρόχολα σχόλια
όταν τριγύρω σου παντού κυριαρχούν τα μίζερα…
Όταν το βλέμμα δεν αντέχει το χρώμα της βουβής θλίψης.
και η καρδιά ν΄ακούει τον αχό της καταπιεσμένης κοινωνίας
Πόσο γρήγορα οι υποψιασμένοι έσμιξαν με τους βολεμένους
και τώρα όλοι μαζί εξουσιάζουν τους ανυποψίαστους!
Τα δεινοπαθήματα των πολλών έγιναν παράσημα των λίγων
σ΄έναν ακήρυχτο σφοδρό πόλεμο κρίσης δίχως ανάπαυλα!
Ο Μαμωνάς και πάλι περιχαρής στο θρόνο του Θεού…
Οι σημερινοί σταυρωτές της κοινωνικής δικαιοσύνης και ειρήνης
φόρεσαν στον Άνθρωπο τον άχαρο χιτώνα της εξαχρείωσης!
Να, γιατί δεν ξεχωρίζουν πια οι μέρες από τις θολές νυχτιές
και οι αγαθές προθέσεις απ΄τις αργυρώνητες υποσχεσιολογίες.
Είναι, που τα συμφέροντα μας έκρυψαν τον ήλιο ελπίδας!
Αυτός είναι ο εξελιγμένος κόσμος των λεγόμενων άυλων τίτλων
η αιμοδιψής τυραννία της σύγχρονης δήθεν ελεύθερης οικονομίας.
Ηλίας Κ. Μάρκου
