Ζούμε στην εποχή των δυσάρεστων εκπλήξεων
σε μια κοινωνία που ασύστολα κατηφορίζει
και μας παρασέρνει σε αθέλητες κατευθύνσεις!
Κάποτε απολαμβάναμε την καταναλωτική μας άνεση!
Ήταν η μοναδική χαρά μας, μιας ζωής ανέμπνευστης
ενταφιασμένης σε δρόμους χωρίς ορίζοντες νοήματος!
Τώρα λιμνάζουμε στην καθημερινότητα της αδράνειας
Μιλούν οι αριθμοί του κοινωνικού μας ισολογισμού
Βαρύ το πλεόνασμα της αβεβαιότητας και της υποκρισίας
Ασήκωτο το έλλειμμα της ελπίδας για ανάταση
Ζωή ταγκιασμένη σε δρόμους σκοτεινούς και λεκιασμένους
από ανάλγητα βλέμματα κι εγωκεντρισμούς αμετανοησίας!
Απ΄τα πληγωμένα όνειρά μας τρέχουν δάκρυα με αίμα
αλλά το κέλυφος της εγωπάθειας άθραυστο παραμένει!
Κι όμως υπάρχει ο μίτος εξόδου απ΄την ανελπιστία
Είναι αυτός της αποδημίας απ΄τον κόσμο της σαπίλας
και της μετοίκησης στον πλανήτη της αλήθειας της ζωής
εκεί όπου δεν κρύβονται πλανερές ψευδαισθήσεις
και οι χαρές αναβλύζουν απ΄της ψυχής τα καθάρια βάθη…
Ηλίας Κ. Μάρκου