Στην άνυδρη σημερινή πραγματικότητα
στην άφορη και άφιλη κοινωνία μας
στέρεψαν όλα εκείνα τα ποτάμια
που με τα θολά νερά τους για αρκετά χρόνια
πότιζαν την αχόρταγη ματαιοφροσύνη μας.
Στις απέραντες εκτάσεις της καθημερινότητας
αλόγιστα ξοδεύαμε για να καλλιεργούμε
απατηλές απολαύσεις και προσδοκίες!
Φούσκωναν τα μυαλά και τα στήθη μας
από την έπαρση μιας επίπλαστης ευμάρειας
ενώ της λογικής το φράγμα στάθηκε αδύναμο
στα ασυγκράτητα ορμητικά ένστικτά μας!
Έτσι, τα συναισθήματα όλα πλημμύρισαν
και οι όποιες σταθερές μας διασκορπίστηκαν.
Ανοίξαμε πανιά στα βαθιά της σπατάλης
και μας καταπόντισαν τα θαλασσοδάνεια!
Τώρα αναθεματίζουμε τους πάντες και τα πάντα
για τους εαυτούς μας, όμως, νύξη καμιά.
Πρωτοφανέρωτες οι καταστάσεις που ζούμε
και στους περισσότερους εξαχρειωμένους
δεν απόμεινε ίχνος από κουράγιο
ακόμα και για να κλάψουν τη μοίρα τους!
Άστεγοι και αδέσποτα ενώθηκαν
και συγκατοικούν στο πουθενά!
Όνειρα και εφιάλτες έγιναν ένα πλέον
και τίποτα δεν προσπορίζει ελπίδα και φως!
Κάποιοι αμετανόητοι της πολιτικής
ίδια συνεχίζουν να πολιτεύονται
για το λαό δήθεν, μακριά από το λαό!
Αυτοχρίζονται και πάλι σωτήρες του τόπου
και όλοι μαζί συχνά συγκεντρώνονται
στης δημοκρατίας τους το μεγάλο σπίτι
όπου αυτοεπιβεβαιώνονται αλληλοκατηγορούμενοι!
Με ύφος φανφάρας κάτι λένε μεταξύ τους
αλλά κανένας δεν ακούει πλέον.
Έξω από το σπίτι τους, στην κοινωνία
έχει πολύ βουή από την ανέχεια και τη δυστυχία
και γίνεται πιο εκκωφαντική από την ανεργία
που λυσσομανά πάνω στη νεολαία κυρίως!
Ηλίας Κ. Μάρκου
