Στον αιώνα της ηλεκτρονικής αυθάδειας
όλα μοιάζουν μεγάλα και θαυμαστά!
Σίγουρα, όμως, ανθρώπινα δεν είναι…
Η καύχηση των ορθολογιστών δεν κρύβεται
για τα σύγχρονα θαύματα της επιστήμης
για τη δύναμη της δίχως Θεό σκέψης τους
για όλα τα αξιοθαύμαστα της τεχνολογίας.
Όσο, όμως, κι αν κομπορρημονούν κάποιοι
η ανθρωπότητα απ΄άκρη σ΄άκρη στενάζει.
Όπου κι αν κοιτάξει κανείς στην εποχή μας
μέσα σε τούτον τον κόσμο της ταραχής
όπου κι αν στρέψει το ανήσυχο βλέμμα του
με όσα γύρω του αντικρίζει, αποκαρδιώνεται.
Οι λίγοι ζουν σε βάρος των πολλών παντού!
Αδικία και φτώχεια, απελπισία και τέλμα.
Πόνος και θάνατοι από πείνα και πολέμους.
Δύσκολη υπόθεση η χαρά για τους πολλούς!
Τα λιγοστά χαμόγελα σκυθρωπά και άρρωστα
δίχως το παραμικρό ίχνος ψυχικής ικμάδας.
Ο άνθρωπος της κατ΄επίφαση ελευθερίας
βιώνει την πραγματικότητα που δημιούργησε
με το άδειασμα της ζωής του απ΄το νόημά της
και της ύπαρξής του απ΄το περιεχόμενό της.
Βυθίστηκε στα μεγάλα μηδενιστικά κενά
όσα ο ίδιος έσκαψε βαθιά μέσα του
και αναπόφευκτα βολοδέρνει στο σκοτάδι.
Όσο δε, τη φωνή της συνείδησής του δεν ακούει
δεν πρόκειται να καταφέρει ν΄αναδυθεί προς το Φως
προς την Αλήθεια και την αληθινή Ζωή…
Ηλίας Κ. Μάρκου
