Είναι κάποιες στιγμές
οριακές για τον άνθρωπο
όταν αισθάνεται αδειανός
εγκαταλειμένος κι ολομόναχος
Όλες οι αισθήσεις του μετεωρίζουν
στον μικρό τούτον πλανήτη
ενώ οι σκοτεινές του σκέψεις
χάνονται στο απλανές σύμπαν
Υπάρχουν, όμως, και οι άλλες
οι μοναδικές στη ζωή του
Σ΄αυτές ξερνά τα όριά του
υπερβαίνει τον εαυτό του
και εξοστρακίζει τη λογική
Μια άλλη δύναμη μέσα του
του δίνει τα φτερά
για το ψηλό εκείνο πέταγμα
πάνω από την αναγκαιότητα
στην απόλυτη ελευθερία και χαρά
Οι πατέρες της Εκκλησίας μας
πνοή ζωής την ονομάζουν
και περιγράφουν την αλήθεια της
με τη βεβαιότητα της βιωματικής εμπειρίας
Της δίνουν απόλυτη προτεραιότητα
σε κάθε λογισμό και πράξη
σε όλες τις δράσεις της ύπαρξής τους
γι΄αυτό και υψώνονται στον ουρανό
απ΄όπου οι θεοπρεπείς αισθήσεις τους
απρόσκοπτα πλέον μπορούν
την ανθρώπινη φύση να κατοπτεύσουν
Αντιλαμβάνονται αυτήν την πνοή ζωής
ως το νεύμα του Θεού
και το σημείο της θεϊκής εικόνας του
αφού ο άνθρωπος στα μάτια τους
είναι επίγειος κι ουράνιος μαζί
πρόσκαιρος, αλλά και αιώνιος
Για τους φιλόσοφους μπορεί να είναι
ζώο λογικό και κοινωνικό συνάμα
και για κάποιους πολιτικό ζώο
όμως, πριν και πάνω απ΄όλα
αληθινά και πραγματικά
ζώο θεούμενο είναι.

Ηλίας Κ. Μάρκου

Προηγούμενο άρθροΤου Ηλία Κ. Μάρκου Υποστρατήγου ε.α. ΕΛ.ΑΣ. – Χαρές και χάρες της αληθινής ζωής
Επόμενο άρθροΤου Ηλία Κ. Μάρκου Υποστρατήγου ε.α. ΕΛ.ΑΣ. – Ζωή ατελεύτητη